آثار آلودگی هوا بر چشم:

با توجه به اینکه چشم در معرض مستقیم عوامل محیطی می باشد امکان تاثیر این عوامل بر روی چشم وجود دارد.

یکی از مهمترین عوامل محیطی، وجود هوای آلوده می باشد که متاسفانه امروزه به عنوان یکی از معضلات سلامت، اعضای مختلف بدن انسان و از جمله چشم ها را تهدید می کند.

چشم های انسان به طرق مختلف در اثر هوای نامساعد و آلوده تحت تاثیر قرار می گیرد.

خشکی و گرمی هوا، وجود ذرات یا به اصطلاح ریزگردها در هوا و وجود مواد حساسیت زا در هوا.

هوای خشک و آلوده باعث خشکی چشم می شود.

از آنجایی که اشک نقش مهمی در سلامت چشم دارد، خشکی چشم می تواند باعث آسیب قسمت های قدامی چشم مانند ملتحمه و قرنیه شود.

علائم اولیه خشکی چشم عبارت از سوزش، کوبیدن، درد و احساس جسم خارجی در چشم می باشد.

با افزایش شدت خشکی، دید فرد نیز دچار کاهش شده و ممکن است عامل عفونت نیز به این مشکلات اضافه شود

و در نهایت قرنیه­ی چشم دچار کدورت شده و شخص بینایی خود را از دست بدهد.

بدیهی است افرادی که در محیط های باز و نیز آلوده کار می کنند یا مدت طولانی تری را در این محیط ها طی می کنند بیشتر در معرض آسیب هستند.

تاثیر آفتاب بر چشم: 

علاوه بر تاثیر هوا بر روی چشم، نمی توان تاثیر اشعه­ی آفتاب بر روی چشم را از نظر دور داشت.

آفتاب با دارا بودن اشعه­ مضر ماوراء بنفش می تواند باعث آسیب قرنیه، آب مروارید و احیاناً آسیب شبکیه شود.

برای پیشگیری از آسیب های هوا و آفتاب بر چشم متاسفانه شیوه­ قطعی و مطمئنی وجود ندارد.

بهترین راه پیشگیری از اثرات آلودگی هوا بر چشم، برطرف کردن این آلودگی ها می باشد

که این خود یکی از معضلات شهرهای بزرگ است ولی افراد می توانند تا حد امکان خود را در معرض این آلودگی ها قرار ندهند.

البته در رابطه با پیشگیری از عوارض نور آفتاب بر چشم خوشبختانه امکان استفاده از عینک های آفتابی وجود دارد که بسیار کمک کننده هستند.

کسانی که در اثر عوامل محیطی دچار خشکی چشم شده اند نیز می توانند از قطره های اشک مصنوعی طبق صلاح دید پزشک استفاده کنند.

همه­ گروه های سنی در معرض آسیب های ناشی از هوا و محیط می باشند

و تفاوت چندانی بین گروه های سنی وجود ندارد ولی احتمالاً افراد مسن بیشتر در معرض این آسیب ها هستند

چرا که در اثر افزایش سن میزان و کیفیت اشک و مکانیزم های دفاعی این گروه سنی دچار اختلال شده است.

چه کسانی در معرض بیماری های چشمی تیروئید هستند؟

اگرچه اختلالات تیروئیدی چشم درهرسنی رخ می دهد اما به طور متوسط سن شروع این علائم 45 سال است.

اختلالات تیروئید در زنان 3 برابر بیش از مردان است.

علت عوارض چشمی تیروئید چیست؟

سیستم ایمنی در بدن سالم، به وضوح بافت های بدن را از بافت ها یا موارد خارجی تشخیص می دهد. در اختلالات خود ایمنی، آنتی بادی علیه بافت طبیعی بدن تولید می شود.

علت بیماری گریوز حمله ی یک آنتی بادی غیر طبیعی به غده ی تیروئید است که اغلب منجر به ترشح بیش از حد یا کمتر از حد هورمون تیروئید می شود.

هم چنین آنتی بادی می تواند به بافت های چشمی حمله کرده و منجر به بروز سیمپتوم ها و علائم مختلف در چشم شود.

آیا اختلال تیروئید باعث عوارض چشمی می شود؟

نه، مشکلات تیروئید و مشکلات چشمی تظاهرات مستقلی از یک اختلال خود ایمنی زمینه ای هستند. بنابراین ممکن است عوارض چشمی تیروئید حتی زمانی که یک فرد یوتیروئید است نیز رخ دهد.

علائم و نشانه های مشکلات چشمی تیروئید چیست؟

تقریبا تمام علائم و عوارض چشمی تیروئید ناشی از التهاب بافت اطراف چشم است.

اشک ریزش، قرمزی، حساسیت به نور، ورم پلک و انقباض ( رترکشن ) پلک از علائم اولیه ی این بیماری هستند.

تورم بافت چربی طبیعی در کاسه چشم می تواند منجر به فشار چشم به سمت جلو و ایجاد برجستگی و یا برآمدگی متغیر در یک یا دو چشم شود (پروپتوز).

پروپتوزیس می تواند با ایجاد کشش یا فشار به عصب بینایی منجر به کاهش توانایی عضلات و حرکت آزادانه ی چشم در جهات مختلف شود و در نتیجه منجر به خستگی چشم، درد در چشم و دوبینی می شود.

درمان عوارض چشمی تیروئید

اگر فردی به اختلالات تیروئید مشکوک است، ارزیابی و درمان مناسب ،تعیین کننده است.اولویت اول بازگرداندن شرایط یوتیروئید است.

وضعیت چشم بایستی مورد بررسی و همزمان با درمان غده تیروئید درمان شود. گاهی اوقات مشکلات چشمی حتی پس از بازگشت به حالت عادی غده تیروئید پیشرفت می کنند.

مشکلات چشمی باید توسط یک چشم پزشک ارزیابی و درمان شوند.

عنبیه بخش رنگی پشت قرنیه است که رنگ چشم افراد را تعیین می کند.

رنگ این بخش در چشم افراد مختلف متفاوت است و از آبی و سبز تا عسلی و قهوه ای تغییر می کند.

در وسط عنبیه سوراخی به نام مردمک وجود دارد که مقدار نور وارد شده به چشم را تنظیم می کند.

وقتی چشم در محیط پر نور قرار می گیرد مردمک تنگ می شود تا مقدار نور کمتری وارد چشم شود.

به همین صورت وقتی چشم در محیط کم نور قرار می گیرد مردمک گشاد می شود تا نور بیشتری وارد چشم شود.